Een groot bord langs de weg trok mijn aandacht: ‘The Worlds tallest bronze Ganesh’, oftewel het grootste bronzen beeld ter wereld van Ganesha. En dat op slechts 12 km afstand!
Aangezien het vliegveld van Bangkok niet ver meer was, had ik ruim de tijd om dat beeld te gaan bekijken. En dus reed ik die twaalf kilometer, waarna ik aan de voet van het 30 meter hoge bronzen beeld stond.
Blijkbaar staat Ganesha -een Hindugod in het overwegend Buddhistische Thailand- in deze regio in hoog aanzien, want op mijn vorige reis door Zuidoost Azië kwam ik niet ver hier vandaan langs een gigantisch betonnen beeld in aanbouw van deze zelfde god. Ook daarover kunt u lezen in mijn boek ‘De hanen van de koning‘.
Hieronder een kort citaat uit dat boek, zodat ik niet opnieuw hoef uit te typen waarom deze god een olifantskop heeft:
De volgende dag, de laatste van mijn reis, kom ik langs een gloednieuwe tempel van enorme afmetingen. De koepel waar een paar ton goudverf opgesmeerd moet zijn om hem zo glimmend te krijgen, rijst boven een bos uit. Dicht daar bij staat een al even gigantisch, maar nog niet voltooid betonnen beeld van Ganesha, de Hindu-god met de olifantskop. De stijgers voor de constructie staan er nog aan alle kanten omheen en het moet ook nog gestukadoord en wellicht geschilderd worden. Van het beton dat er voor gebruikt is zou men een stuwdam in een middelgrote rivier hebben kunnen bouwen, maar zo’n beeld is natuurlijk een stuk belangrijker dan een dam. Ganesha was de zoon van Shiva. Toen hij nog jong was, zo vermeldt de Hindu-mythologie, liep hij eens zijn vader, die toevallig in een slechte bui was, voor de voeten. Shiva werd daardoor zo driftig, dat hij in blinde woede zijn zoon het hoofd af hakte. Na deze overhaaste en nogal rigoureuze daad ontdekte hij pas dat het zijn zoon was die hij had gedood. Dat was natuurlijk niet zijn bedoeling en om het weer goed te maken stuurde hij een van zijn bedienden erop uit om het eerste het beste wezen dat op zijn pad kwam de kop af te hakken en die kop bij hem te brengen. Dat wezen bleek een olifant te zijn. De bediende bracht de olifantskop bij Shiva die de kop meteen op de levenloze romp van Ganesha plaatste en zijn zoon daarmee weer tot leven bracht. In de godenwereld gaat dat allemaal een stuk makkelijker dan in de mensenwereld, want zelfs zeer bedreven chirurgen zouden tijden bezig zijn om de kop van een olifant op de nek van een jongetje te naaien, waarbij mij de kans de patiënt daarmee weer in het rijk der levenden terug te halen vrij klein lijkt. Maar Ganesha veerde overeind en ging verder met zijn olifantskop door het leven. Hij werd de god van de wijsheid en het verstand, de god ook die alle moeilijkheden voor de mens opruimt. En bovendien is hij de beschermheilige van de reiziger, hoorde ik onlangs van iemand. Nu ik onder deze reusachtige uit beton gegoten Olifantsgod sta, vraag ik me af of hij het was die een kleine week geleden, toen de wilde olifant achter me aan kwam, zijn halve soortgenoot op andere gedachten bracht waardoor deze zijn achtervolging staakte…..
Terug naar de bronzen Ganesha:
Ik vind het altijd leuk om al peddelend een hoofdrekensommetje te maken, maar natuurlijk alleen als het zin heeft. En dat had het die laatste dag van mijn reis, want de lezer zal zich bij dit stukje afvragen: ‘Hoe zwaar zou zo’n bronzen beeld nu zijn?” Welnu, aannemende dat het massief is en de soortelijke massa van brons 9 ton per kubieke meter bedraagt, kwam ik na een paar kilometer al tot de conclusie dat deze Ganesha ongeveer 2600 ton moest wegen.
‘En dat betonnen exemplaar, hoeveel weegt dat?’ zult u zich terecht afvragen. De berekening zal voor u, uitgerust met computers, super intelligente telefoons en allerlei rekenmachientjes geen enkel probleem opleveren, uitgaande van een hoogte van, geschat vanaf de foto en in vergelijking met de auto die er bij staat, 50 meter, waarbij we de soortelijke massa van beton voor het gemak op 3 ton per kubieke meter stellen.
En mocht u daar nu net even geen zin in hebben, wat ik me wel een beetje kan voorstellen, dan kunt u, zonder de draad ven het verslag kwijt te raken, rustig het besluit van mijn reis in de volgende aflevering lezen.