Bericht 1
Deze reis begon moeizaam: mijn vlucht naar Nairobi viel uit, waarna ik met enkele andere gedupeerde reizigers werd ondergebracht in een groot hotel in Amsterdam waar ik verdwaalde tussen mijn kamer en de eetzaal. Met mijn compas en veel vragen kon ik uiteindelijk mijn kamer terug vinden. De volgende dag werd ik omgeboekt via Istanbul naar Kigali en door naar Entebbe. Daar bleek mijn baal bagage niet aangekomen te zijn. Waarschijnlijk vond men mijn pak bagage niet netjes genoeg om er veel aandacht aan te besteden. Mijn fiets was er gelukkig wel. De volgende dag kwam mijn bagage alsnog, waarna ik van start kon voor mijn winterreis, een korte deze keer want ik moet eind februari weer lezingen houden op de Fiets en Wandelbeurs in Utrecht.
Om Kampala te omzeilen nam ik een bootje over een baai iets ten zuiden van deze chaotische stad waarna ik over een ruig gravelweggetje door kon richting Jinja.
Dat boek ‘Even naar de evenaar ‘ schreef ik naar aanleiding van een tocht door Kenia en Oeganda die ik in 2010 maakte en gedurende welke ik een aantal projecten bezocht van CooP, niet de bekende supermarkt keten maar ‘Cycling out of Poverty’, een Nederlandse kleinschalige organisatie die fietsen geeft aan arme boeren zodat die hun producten sneller en beter naar de locale markten kunnen vervoeren.
Deze keer ging ik weer een kijkje nemen bij die hulporganisatie. Er is in die 13 jaar die sindsdien verstreken zijn flink wat vooruitgang geboekt en de fietsen die arme boeren ter beschikking krijgen zijn een stuk degelijker dan toen.
Met een van de stafleden van CooP maakte ik een tocht door het rurale gebied rond Jinja om een aantal mensen te bezoeken die zo’n fiets hadden gekregen.
Van Jinja reed ik in noordoostelijke richting op weg naar Mount Elgon.
Over mijn belevenissen bij Mount Elgon zal ik het in bericht 2 hebben. Wordt dus weer vervolgd.