El Chorro, 11 augustus 2006
Om mijn fiets te onderscheiden van andere fietsen heeft Gazelle niet alleen een ander stuur en een ander zadel op mijn Kathmandu II gemonteerd, maar er ook “Round the World” opgezet in plaats van “Kathmandu II”. Dat is Engels en omdat tegenwoordig alles in het Engels moet, is dat een goede naam. Hoewel… “Moet het niet “Around the World” zijn?” zo vroeg een kennis zich af, die ik vol trots mijn nieuwe aluminium paard liet zien. Dat was even een goede vraag, maar een expert kwam desgevraagd met het verlossende woord: Nee, het is goed, want het is gebiedende wijs. “Ga de wereld rond met deze fiets!”. Zó moet het worden opgevat. En dat is waar ik nu juist een beginnetje mee heb gemaakt, want eergisteren kwam ik over de eerste 5.000 kilometer heen. Met een flink stel omwegen ben ik van Nederland naar El Chorro gereden. Dat “Round the World” neem ik niet al te letterlijk, ten eerste omdat er te veel zeeën op aarde zijn om er gerieflijk en zonder H2O-bike omheen te fietsen en ten tweede omdat ik 3 en 4 februari 2007 weer terug in Nederland moet zijn voor de Fiets- en Wandelbeurs in Amsterdam (kan dat in het vervolg niet in april als het niet meer zo koud is?), waar ik mijn nieuwe boek: “de Gouden Capuchon”, zal presenteren dat over mijn reis door Tibet naar Kathmandu gaat (de reis die ik met mijn Gazelle Kathmandu I maakte en waar deze fiets zijn naam aan ontleent). Voorlopig stel ik me tevreden met een beginnetje van deze door Gazelle opgedragen wereldtour, een reis van Nederland naar West Afrika. Of mijn einddoel nu Tombouctou of Ouagadougou zal zijn, of welke plek in de rimboe, maakt mij voorlopig niet zoveel uit. Heel Afrika is boeiend. 
Spectaculaire dingen heb ik op deze eerste 5.000 kilometer niet meegemaakt, maar een mooie tocht was het wel, hoewel voor mij vrijwel allemaal Terra Cognita. Maar zolang de zon schijnt en ik me goed voel, vervelen mooie gebieden nooit. Via Neede, Weimar, Bern, het meer van Genève, Grenoble, de Cévennes, de Pyreneeën, Zaragoza, la Mancha en het fraaie natuurgebied van de Sierra de Cazorla reed ik naar El Chorro, waar ik nu op een camping aan een houten picknick tafel volgekrast met Carmen’s, Angelito’s, Jose’s en Maria’s dit verslagje op een blaadje uit mijn schrift aan het schrijven ben. “En waar ligt nu El Chorro?” zullen sommigen die vroeger tijdens de aardrijkskundelessen misschien even niet opgelet hebben, zich afvragen. Welnu, El Chorro ligt 19 kilometer ten westen van La Hoya en 13 kilometer ten noorden van Álora. En dat betekent dat ik twee rustige dagreizen van Algeciras vandaan zit, waar ik maandag 14 augustus de boot zal nemen naar Ceuta, om mijn reis door West Afrika aan te vangen. Hier vlakbij ligt de beroemde Garganta del Chorra, een smalle diepe bergkloof. Langs de verticale rotswand heeft men lang geleden een smal vlondertje aangebracht dat op ijzeren staafjes steunt die in de wand geprikt zitten. Dat voetpaadje, waar je al duizelig van wordt als je het op een afstand ziet, staat bekend als “El Camino del Rey” ofwel “de Koningsweg”. Ik denk dat weinig koningen er zich op hun gemak zouden voelen, want er zijn nogal wat van die ijzeren steunen afgebroken en hier en daar liggen brokstukken van de koninklijke weg in de diepte, of hangen als versteend wasgoed naar beneden. Ook zitten er, om het voor de wandelaar nog wat spannender te maken, gaten in het vlondertje, waar je met paard en wagen doorheen kunt vallen, recht in de kolkende watermassa ver in de diepte. Maar helaas….. men heeft al dit spannends afgesloten met een grimmig hek Vanmiddag, voordat ik aan deze grote schrijfklus begon, ben ik naar de Garganta gelopen. Door een spoorwegtunnel aan de andere kant van de kloof kwam ik op een plek vanwaar ik het hangende en deels afgebroken weggetje goed kon zien. Ook dat was niet geheel ongevaarlijk, want als plotseling de trein van Cordoba naar Málaga door de tunnel was komen aanstuiven…… Och, eigenlijk is het hele leven gevaarlijk. Digitale lezer, pas maar op! Als u door uw computer net zo besmet raakt met het digivirus als ik indertijd door mijn eerste Gazelle besmet ben geraakt met het reisvirus, staat u nog heel wat te wachten. Maar als u daar niet bang voor bent, kijk dan zo nu en dan eens op deze pagina, om te zien of ik er weer wat bij geschreven heb, want maandag gaat er weer een Afrika avontuur beginnen en daar probeer ik u een beetje van op de hoogte te houden.