Hallo Erik,
Omdat tegenwoordig iedereen met aaipets en iepotten en apgevallen rondloopt en er overal wiefie is verdwijnen de internetcaffees, waardoor mijn berichtgeving moeizaam wordt. Ik zit nu bij een boer zo’n 180 km ten zuiden van Gobabis in Namibië en mag zijn computer gebruiken.
In Rundu schreef ik mijn laatste bericht. Andries, mijn tochtgenoot bekeek daar het weerbericht voor Botswana, waar we heen zouden gaan om hippo’s en krokodillen te zien: de hele week donderen. Elke dag regen en onweersbuien. Andries geeft daar niet om en wilde toch door. Ik vind hippo’s en krokodillen kijken leuk maar niet als ik daarvoor een hele week of langer door de regen moet fietsen, want zoals je weet ben ik een mooi-weer-fietser…. We besloten dan ook om tijdelijk elk ons weegs te gaan, Andries naar Botswana en ik naar het zuiden van Namibië waar het veel droger is. De bedoeling is dat we elkaar binnenkort weer ontmoeten, bijvoorbeeld in Keetmanshoop.
In Rundu ontmoette ik een Zweedse fietser (Lars) die mij dankzij de website die jij voor mij hebt gemaakt, kende. Hij wilde ook in zuidelijke richting dus besloten we samen te rijden. Na zo’n 50 km vonden we een Chinese fietser (Dong) die langs de weg zat te picknicken. Hij fietste ook mee. Een paar uur later viel er een geweldige regenbui maar we konden juist in een golfplaten cafeetje schuilen. Verder heb ik tot nu toe geen druppel regen meer gehad en scheen de zon hoofdzakelijk, dus ideaal voor een mooi-weer-fietser. Middagtemperaturen tussen de 33 en 40 graden.
We fietsten naar Grootfontein waar Lars en ik de grootste meteoriet van de wereld bekeken, een blok nikkel van 4x4x1,25 meter. Dong bleef voor het toegansloketje, waar je 1,50 euro moest betalen, zitten en bekeek de meteoriet op zijn internettelefoon, waardoor hij er, toen Lars en ik weer terug kwamen, meer van wist dan wij. Dong zit op een laag budget en geeft alleen geld uit aan voedsel, en wel het goedkoopste van het goedkoopste. Hij heeft overigens wel een camera van 4000 dollar en zijn fiets is loodzwaar beladen van al het electronica-piepspul.
Voorbij de meteoriet sloeg Lars af in Westelijke richting. Dong en ik fietsten door over een nogal zandig weggetje naar het Waterberg Plateau, een mooi plateau met rotsformaties.
Daar ben ik weer. Ik heb het eerste stuk van mijn verhaal verzonden want zo nu en dan knalt de elektriek eruit en dan is al het typewerk verloren. Hier volgt de rest:
De camping daar was 11 euro, dus ter duur voor Dong. Hij fietste alleen verder richting Windhoek. Ik maakte de volgende dag een wandeling over het plateau, maar daarvoor was een gids verplicht, weer 10 euro. Officieel was het een wandeling van 3 tot 4 uur maar de gids begon te vertellen dat het eerder 3 uur duurde en afhankelijk van de snelheid waarmee we liepen ook wel 2 uur kon duren. Als het aan hem had gelegen waren we na anderhalf uur al terug geweest. Het was een aardige wandeling waar je beslist geen gids voor nodig had en veel meer dan die eerste opmerking kwam er ook niet uit zijn mond. Een tourist-trap dus. Daarna ben ik er zelf nog 5 uren op uit getrokken waardoor het toch nog een leuke wandeldag werd.
Vandaar fietste ik over gravelwegen via Okakarara en Otjinene naar Gobabis, waar ik een rustdag hield en van Gobabis vervolgde ik mijn tocht, nog steeds over gravelwegen naar de farm waar ik nu logeer. Over een dag of 2 verwacht ik in Mariental aan te komen.
Zojuist ontving ik een mail van Andries dat hij problemen met een kies heeft en daarvoor weer terug moest naar Rundu. Daarna wil hij opnieuw Botswana in dus hoe lang het duurt voordat we elkaar weer gaan ontmoeten is onduidelijk.
Ik houd je en indirect dus ook mijn volgers op de hoogte,