Vanaf Mbale slingert er een mooie asfaltweg omhoog langs de noordflank van Mount Elgon. Het asfalt is mooi, de ruime zijstrook is mooi, de veelvuldige bochten zijn mooi en het landschap is mooi, alles erg mooi met uitbundige groene tropische vegetatie, maar minder mooi ervoer ik de steile hellingen waarover ik omhoog zwoegde en waar ik zo nu en dan zelfs moest lopen en duwen.
In het plaatsje Kapchorwa, gelegen op 1960 meter hoogte, ging ik aan bij Daan, een Nederlander die daar een guesthouse heeft: Home of Friends.
Hij ontving me erg gastvrij en ik kreeg een compleet huis tot mijn beschikking waarin ik kon logeren. Voorts organiseerde hij een gids voor me met wie ik de volgende dag het gebergte in trok.
Onze wandeling voerde eerst naar een grot waarin, in een ver verleden, mensen leefden.
Ergens halverwege de wandeling kwam er plotseling nog een gids bij.
Een waterval doet het altijd goed op zo’n wandeling en wat bleek? Er wás een waterval!! Wat een toeval toch! Maar we moesten er nog wel een eindje voor lopen.
Van Kapchorwa vervolgde ik mijn reis naar Kitale in Kenia.
Ik ging van hier mijn route van 42 jaar geleden voor een stuk in tegengestelde richting volgen. Het was interessant om dat traject na zoveel jaar terug te zien. Daarover zal ik het hebben in bericht 3.
Bekijk dus elke ochtend, liefst vóór het ontbijt, deze website in de hoop daar bericht 3 te treffen!