Een kilometer-lange markt bij een tempel trok mijn aandacht. Waarschijnlijk was het een erg belangrijke buddhistische tempel want hij stond al tientallen kilometers terug langs de weg aangegeven. Op deze zondag kwamen de bezoekers van heinde en verre hier naar toe, uit religieuze overweging en vrij zeker ook om het gezellige uitje.
Bij de ingang van de tempel stond een monnik een groot verhaal af te steken door een microfoon dat door een stel flinke luidsprekers over de mensenmassa werd uitgestort. Opeens was ik met mijn fiets het absolute middelpunt van de belangstelling. Vrij zeker maakte de man het een of andere grapje over mij, maar getuige de reacties van de omstanders was het goed bedoeld. Jammer dat mijn Thais zich beperkt tot ‘Mai sai piek’ (geen pepers in het eten) en ‘Sawadie kap’ (goeden dag), anders zou ik het een en ander kunnen vertellen over mijn reis of wat er in Drenthe allemaal te zien is. Maar in zuidoost Azië ben ik helaas een analfabeet, dus ik glimlachte de monnik en het publiek maar vriendelijk toe.
