Mongolie. Bericht 3.
De vorige keer deed ik verslag van een mooie wandeling in een rotsachtige bergketen. Vandaar vervolgde ik mijn weg over een zandweg.
Verderop kwam ik op een groot kruispunt, waar echter geen richtingborden stonden. Mongolië is niet erg rijk bedeeld met richtingborden en het knooppuntensysteem is er nog niet ingevoerd, maar met mijn kompas en een redelijk richtinggevoel, vond ik mijn weg wel.
Onderweg naar Harhorin zag ik een monumentale fabriek staan, meer monument dan fabriek. Veel werd er waarschijnlijk niet meer gemaakt, maar met een hek er omheen, een loketje er voor en een warme aanbeveling in de reisgidsen zou het een goudmijntje kunnen worden voor de eigenaar. Het is maar hoe je iets brengt. Vooral de met zorg en oog voor detail ingegooide ruiten geven een artistiek effect.
In Harhorin ontmoette ik bij een restaurant een groep van vier Nederlanders die met twee auto’s een wereldreis aan het maken waren. Een van de twee auto’s was relatief nieuw, namelijk 40 jaar oud. Relatief, want de andere auto, een Rolls Royce, was 80 jaar oud. Zij zelf zaten er wat leeftijd betreft zo’n beetje tussenin. De eigenaar van de Rolls vertelde dat ze in Wit Rusland een stempeltje te weinig op een van de vele formulieren hadden. Geen probleem: ze kregen het na wat heen en weer praten, na inlevering van hun hele campinguitrusting, op het formulier geplaatst. Een koopje, toch? Ergens onderweg kochten ze een nieuwe outfit, die echter van mindere kwaliteit was, waardoor ze het ’s nachts nogal eens koud hadden gehad. Ja, je moet wat over hebben voor een prachtig stempel op een belangrijk document!
In Harhorin, of eigenlijk in het geheel ommuurde Karakoram daar vlakbij, was zelfs nog meer te zien dan de 80 jaar oude Rolls Royce, namelijk het 430 jaar oude, Erdene Zuu Khiid-klooster.
Ik klom op een heuvel een eindje daar vandaan en had daar een mooi overzicht over het gehele tempelcomplex van Karakoram. In de muur om het klooster telde ik maar liefst 100 stoepa’s. (of 99 of 101, wat maakt een stoepaatje meer of minder uit?) Telt u het even na om het precies te weten?
In het volgende bericht kom ik terug op dit klooster, alvorens verder te reizen naar Tsetserleg, een wat grotere plaats in een bergachtig gebied, 90 km naar het westen. Tot dan.
Ik kan niet geloven dat jij op jouw leeftijd na al die fietstochten nog steeds goed en fit uitziet. Ik weet niet hoe jij dat voor elkaar heb gekregen maar mijn complimenten heb je
boeiend!!
Veel (mooie) foto’s!