Siete Tazas oftewel de Zeven koppen.

Bericht 3

Om bij het nationale park Siete Tazas, een kilometer of 70 ten zuidoosten van Curicó, te komen moest ik 20 km over een nogal gruizige gravelweg rijden tot Radal, een dorp met een paar campings en bungalows. Ik ging mij te buiten aan de luxe van een bungalow en fietste de volgende dag zonder bagage over een nog wat ruigere weg met steile stukken er in naar het nationale park Siete Tazas.

IMG-20181205-WA0000
: De nogal stenige en op veel plekken steile weg naar Parque Nacional Siete Tazas.

Onderweg kwam ik langs een waterval met de naam Velo de Novia, wat niet Fiets van de Bruid betekent maar Bruidsluier, omdat sommigen met een flinke dosis fantasie er een bruidsluier in zien.

IMG-20181205-WA0001
Velo de Novia.
IMG-20181205-WA0002
Kijk! Zo zie ik het ook.

Verderop bereikte ik de plek waar het park zijn naam aan dankt: Siete Tazas oftewel de Zeven koppen. Hier bevonden zich zeven ‘in serie geschakelde’ watervallen die elk uitmondden in een door het water uitgesleten kom. Helaas waren niet al die zeven watervallen van één punt te zien.Vanwaar ik stond waren er juist tweeënhalf te zien, dus de Dos y media Tazas.

IMG-20181205-WA0003
Tweeënhalve kop van de zeven.

Een tekening op een bord verduidelijkte de zaak een beetje.

IMG-20181205-WA0004
Een grote pot die thee schenkt in zeven in elkaar overvloeiende koppen. Als toegift nog een beetje geschiedenis van een dinosaurus tot herbebossing in de twintigste eeuw.

Bij Parque Ingles, nog wat bonkige kilometers verder, maakte ik een aardige wandeling van een uur of vier , waarbij ik vanaf het hoogste punt een mooi uitzicht over de wijde omgeving had, onder andere op een vulkaan van 3800m hoogte waarvan de top in een grijs verleden is afgeknald.

IMG-20181205-WA0005
Een besneeuwde afgeknotte vulkaan van 3800 m hoogte.

Op de terugweg naar mijn fiets kwam ik nog een dikke spin tegen, volgens mij een tarantula. Echt plezierig zag hij er niet uit, maar wie weet hoe gezellig zo’n beestje als huisdier is en bovendien eet hij de muggen op, dus laat er eens een paar als proef door uw huis kuieren.

IMG-20181205-WA0006
Een vette (gezellige?) tarantula.

De ontmoeting op weg naar Molina, waar ik nu verblijf, was toch wat gezelliger dan die met de tarantula: een Amerikaans stel op de fiets, dat op weg was van Arica in het noorden van Chili naar Punta Arenas in het zuiden. Ik vroeg of ze hun regenpak wel bij zich hadden en dat hadden ze inderdaad. Hun banden waren om jaloers op te worden: 7,5 cm breed!! Daarmee fiets je lachend door de Sahara.

IMG-20181205-WA0007
Ian en Lauren uit Californië, op weg naar Punta Arenas.

Morgen ga ik op weg naar Talca om vandaar weer een ander nationaal park te bezoeken: Altosde Lircay.

Ik houd u op de hoogte van mijn vorderingen.