Bericht 5
Toen ik van Altos de Lircay (waar ik vorige keer over schreef) over de gravelweg omlaag fietste, kwam ik plotseling een oude bekende op een motorfiets tegen. Toen hij zijn helm af deed, herkende ik hem: Cor Goettsch uit Zorgvliet met wie ik in de vorige eeuw nogal eens een fietstochtje in onze omgeving heb gemaakt.
Wat een toeval toch! Hoewel…… Tegenwoordig kan het bijna-almachtige internet het toeval een handje helpen. Een vriend van ons beiden seinde mij namelijk in dat Cor met een flinke motor-expeditie in Zuid Amerika bezig was.
We besloten naar het niet veraf gelegen Lago Colbún te rijden en daar onze tenten op de camping te plaatsen, zodat we daar deze ontmoeting met een maal spaghetti konden vieren. Aangezien Cor veruit de beste kok van ons beiden is, viel hem de eer te beurt dit diner te bereiden.
De volgende ochtend gingen we weer elk ons weegs, Cor richting kust en ik richting de Paso de Pehuenche, de grens met Argentinië.
Op weg naar de pas zag ik een gaucho (Zuid-Amerikaanse cowboy) in actie.
Na een reuze eind klimmen met vrij steile stukken er in, reed ik dicht langs een mooi geërodeerde witte zandsteenformatie die op de kaart stond aangegeven als ‘Los Monjes Blancos’, oftewel ‘De Witte Monniken’
Ik maakte er een paar foto’s van en pompte moeizaam voort naar Laguna del Maule, waar zich de Chileense grenspost bevond. Ik had het geluk dat ik daar in een berghok mijn slaapzak mocht uitrollen, wat mij een koude winderige nacht in mijn tent bespaarde.
Door een overweldigend berglandschap fietste ik de volgende dag omhoog
naar de 2553 meter hoge Paso Pehuenche, de grens met Argentinië.
Tot mijn lichte teleurstelling stond er op de pas geen bordje, zoals in de Alpen, met de naam en de hoogte van de pas er op. Wel overspande een groot bord de weg met daarop: ‘Gracias por su visita. Thanks for your vist’.
Aan de andere kant van dat bord: ‘Bienvenido. Welcome. Chile’.
De situatie vroeg om actie met de selfie-stick, maar daarbij deden zich twee problemen voor. Het eerste was het bij de stick gebruikelijke probleem: hoe krijg ik mezelf, mijn fiets en het onderwerp waar het om gaat, in dit geval dat bord en natuurlijk een mooie berg, op de foto? Dat lukte mij zoals uit
foto 13 blijkt, wonderwel, maar nu het tweede probleem: Hoe krijg je de tekst in spiegelbeeld opnieuw in spiegelbeeld, dus weer ontspiegeld? Zover reikt mijn selfie-kennis helaas nog niet.
De afdaling aan de Argentijnse kant, langs een snel stromende bergbeek naar Bardas Blancas ging, geholpen door de zwaartekracht en een harde wind in de rug, razendsnel.
Ik kwam ook hier weer langs tot de fantasie sprekende rotsbergen. Ergens had een minuscuul klein zijstroompje een enorme kloof in een machtige rotswand uitgesleten.
En na nog een eind als een sneltrein gedaald te hebben, zag ik rotsen in de vorm van reuzen of monsters langs de weg staan.
In Bardas Blancas, aan de carretera (highway) 40, keerde de wind, die mij tot hier zo geholpen had, zich tegen mij. Tijdens een korte pauze in een restaurantje, annex pensionnetje, zwelde de harde wind aan tot, wat het mij toescheen, orkaankracht. Na 500 meter gereden te hebben kwam er een windstoot uit de bergen die me finaal van de weg af blies en tegen de grond smeet. Toen ik de fiets, onder het uiten van woorden die buiten het bestek van dit verslag vallen, weer overeind had volgde er een tweede windstoot, zoals ik nog nooit heb meegemaakt en weer werd de berm met me aangedweild. Dit was, ondanks dat de hemel prachtig blauw was en de zon uitbundig scheen, noodweer. Doorgaan zou onder deze omstandigheden waaghalzerij zijn en daarom besloot ik terug te gaan naar het pensionnetje, in de hoop dat er de volgende dag, morgen, te fietsen zal zijn. Die 500 meter teruglopen met de fiets aan de hand, kostte mij 15 tot 20 minuten. Het was een gevecht en het leek wel alsof er 5 potige kerels tegen mijn fiets duwden.
En zo had ik de hele middag, tegen mijn zin, vrij, wat mij in staat stelde om wat kleren te wassen en dit verslag te schrijven.
Mijn hoop is op morgen gesteld. En wat er morgen gaat gebeuren, leest u (hopelijk) in de volgende aflevering.
