Bericht 3 , 30 November.
Van Toubakouta fietste ik over een redelijke zandweg naar Misira, een klein vissersdorpje met een enorm grote boom: de grootste kapok- boom van Senegal. Ik betaalde een lokale ‘gids’ 1000 francs CFA (=1,50 euro) om mij de boom te wijzen, die ik ook zelf wel had gevonden, omdat hij hoog boven alles uit torende. Maar als je zo’n man , die zich een beetje opdringt, niets betaalt, krijg je een eindeloos gezeur van gidsen achter je aan en kun je je zelfs moeilijkheden op de hals halen. Met zo’n gids bij je ben je van al dat gedoe gevrijwaard en bovendien kun je nog het idee hebben dat je de man wat helpt.
De gids vertelde me dat de boom.800 a 900 jaar oud was. Gemeten met de carbon 14 methode.
Tegen de avond maakte ik met een andere gids, een ‘kapitein’ en twee Franse toeristen een tocht in een pirogue met buitenboordmotor door de delta van de Diombos. We kwamen door een mangrove bos.
Tegen zonsondergang kwamen we bij een eiland met flinke bomen, waar honderden vogels op af kwamen om daar de nacht door te brengen. De gids vertelde me de naam van de vogels, maar aangezien ik geen kenner ben, was ik die in twee minuten al vergeten. Elk moment streken er weer zwermen van die vogels op de takken neer. Merkwaardig was dat ze alleen maar naar die bomen gingen terwijl er overal in het rond dezelfde soort bomen stonden, die geheel onbezet bleven. Waarschijnlijk vonden de vogels het daar gezelliger dan op een boom zonder vogels. Vogels zijn dus eigenlijk net als de meeste mensen.
Wie helpt me deze vogels te benoemen?
Van Toubakouta fietste ik naar de grens van Gambia, waarbij ik nog langs een kleurrijk maakte kwam.
Van Toubakouta fietste ik naar de grens van Gambia, waarbij ik nog langs een kleurrijk marktje kwam.
Vandaag reed ik van Serekunda, bij Banjul, naar Gunjur aan de Gambiaanse kust, een vissersplaatsje waar veel vissersboten op het strand stonden.
Tot besluit van mijn bezoek aan Gunjur dronk ik een milkcoffee in een coffeeshop, een ander soort coffeeshop, evenwel, dan die in Amsterdam.
Morgen fiets ik weer terug naar Serekunda om mijn visum voor Sierra Leone te halen.
Tot zover bericht 3.