Mijn bericht heeft weer een tijd op zich laten wachten, zoals bij mij helaas wel vaker het geval is. Te lang volgens menig volger en ook volgens mij. De oorzaak daarvan is dat ik het de laatste tijd erg druk heb gehad, maar als u me nu zou vragen: “Waarmee dan?” zou ik antwoorden: “Dat is een goede vraag.” Zo’n antwoord geeft de gevraagde even tijd om met iets zinnigers te komen. Na vervolgens lang en diep nadenken zou ik dan waarschijnlijk antwoorden: “Met allerlei zaken.” En daar zit een kern van waarheid in, want ik ben ,onder andere, écht met allerlei zaken bezig geweest. Ja, ‘onder andere’ zelfs! Kun je nagaan! Dat ‘andere’ kwam er ook nog bij. Het zal nu wel duidelijk zijn, dat ik het inderdaad razend druk heb gehad en als gevolg daarvan ben ik er de laatste tijd dus nauwelijks toe gekomen om aan dit bericht te werken. En als ik er dan toch eens mee aan de slag ging, wilde het verhaal niet vlotten wat de vertraging alleen maar erger maakte. Het werd daarom een echt apekoolverhaal, dat echter toch nog vijf kantjes (!) telde, in de trant van: ‘En toen… en toen…. en hier was het mooi…. en daar was het nog mooier…en…’ Op dergelijke onzin zit natuurlijk geen mens te wachten. Daarom heb ik het geheel geërgerd in de prullenbak gesmeten, verfrommeld en wel. Weg met die rommel!
En nu zit ik met de gebakken peren, want ik heb dus nog steeds niets, afgezien van bovenstaande regels, die je eigenlijk ook onzin en rommel zou kunnen noemen. Om na deze rigoureuze opruiming niet te ver achter te raken, laat ik deze keer vrijwel alleen maar foto’s zien, uiteraard wel met onderschriften, zodat u weet waar die genomen zijn. Dan kunt u met behulp van Google maps mijn route enigszins volgen en hem eventueel komende zomer nafietsen. Maar als u daar geen zin in heeft kunt u ook alleen de plaatjes bekijken. ‘Franks Prentenboek’ zou je deze aflevering kunnen noemen en zo heb ik hem ook genoemd, zoals u bovenaan dit bericht kunt lezen.
We openen nu het prentenboek en zien de mooie antieke paddenstoel-wegwijzer in Aujols tot waar ik in mijn vorige bericht ben gekomen.
Na mijn rustdag in Carcassonne werd het tijd om mijn tocht te vervolgen, want Nice, mijn einddoel, was nog ver en ik moest daar op tijd aankomen om mijn vliegtuig terug te halen.
Nice komt in zicht, figuurlijk gezien natuurlijk. Volgende keer hoop ik daar met mijn verhaal aan te komen. Daarna moet er weer gedacht worden over een nieuwe reis voor komende winter. Ik zit te twijfelen tussen IJsland en Costa Rica, maar aangezien het weer op IJsland mij, zelfs in de zomer, niet erg aanstaat, zou het mij niets verbazen als de keuze op die rijke kust, daar in Centraal Amerika, valt. We zullen zien.
Maar volgende keer eerst nog het besluit van deze zomerreis door Frankrijk.